Maglina snimljena iz samog grada

"Istočni veo"

Optički sistem: Apohromat Skywatcher 120mm/900mm, FR FF 0,85x

Kamera i filteri: Canon 1100D modificiran, CLS CCD filter

Montaža i vođenje: NEQ6 motorno praćenje, vođen kroz tražioc teleskopa sa ALCCD5 (QHY-5II) kamerom koristeći PHD autoguiding software

Metoda snimanja: Primarni fokus (Dzan Jasarevic)

Ekspozicije: 40x4min ISO 1600, 8x4min dark frejmova (ISO 1600), 8 flat frejmova (1s, ISO 1600), 8 bias frejmova (1/4000S, ISO 1600)

Software: Pixinsight, Photoshop (Alan Catovic)

Lokacija: Sarajevo (Stup), 24/25.08.2017.

O maglini:

Maglina "Istočni veo" (eng. Eastern Veil nebula), poznata i kao Caldwell 33 ili maglina "Mreža", je oblast vrućeg i jonizovanog gasa i prašine u pravcu sazviježđa Labud. Udaljena je oko 1400-1500 svjetlosnih godina od nas. "Istočni Veo" zatvara na nebu ugao oko jednog stepena, što na procijenjenoj udaljenosti od 1500 svjetlosnih godina odgovara dužini magline od oko 30 svjetlosnih godina.

Dio je "Labudove petlje" (Cygnus Loop)– ostataka supernove (eksplozije masivne zvijezde) prečnika oko 3° na nebu (širine skoro 6 mjesečevih prečnika) koja je eksplodirala približno prije 5000-10000 godina. Radio, infracrveni i rendgenski snimci otkivaju cijelu petlju. Kada se pojavila na nebu ova supernova je vjerovatno bila svjetlija od mladog Mjeseca i mogla se vidjeti na nebu nekoliko sedmica.

Izmjerena brzina širenja "Labudove petlje" je oko 100 m/s. Udarni val supernove još se širi i udara u okolni gas koji se zagrijava i emituje zračenje. Tako će biti još nekih 30-tak hiljada godina kada širenje udarnih valova ne bi trebalo više imati značajan uticaj na prosječno kretanje čestica u međuzvjezdanom prostoru. Prema podacima do kojih se došlo uz pomoć teleskopa Hubble, u ovom oblaku se nalazi najviše hidrogena, kiseonika i sumpora. Izbačen u kataklizmičkoj eksploziji Supernove, međuzvjezdani udarni talas plovi kroz svemir, "metući" sve pred sobom i pobuđujući okolni međuzvjezdani materijal. Filamenti koji se mogu vidjeti su crvene boje (jonizovani hidrogen) i plavo-zelene boje (jonizovani kiseonik).

Vidljivi dio "Labudove petlje" poznat je kao maglina "Veo" koju čine:

- istočni dio (NGC 6992, 6995 i IC1340)

- sjeverni dio (Pickeringov trokut, NGC 6979)

- zapadni dio (Vještičina metla, NGC 6960)